To już miesiąc...
Komentarze: 2
Dziękuję Ci za te prawie 11 lat. Zawsze mogłam na Ciebie liczyć. A właściwie to nie tylko ja - każda z Nas.
Czasu cofnąć się nie da i trzeba żyć dalej.
Ja żyje. Pracuję. Uczę się [niestety muszę]. Razem z siostrą odwiedzamy babcię, która ma takie małego, fajnego psiaczka :-)
A tak to nic ciekawego się nie dzieje...
Dodaj komentarz